Soms komt het moment opeens. Je hebt het niet door, er was niets aan de hand en dan plotseling BAM! Alsof je met een knuppel wordt neergeslagen en niet meer overeind kunt komen. Je lichaam lijkt gemaakt van lood en je gedachten laten zich niet meer in hokjes stoppen. Je voelt je ziek en ellendig en zelfs het ademen van je konijn zorgt er al voor dat je helemaal over je toeren raakt.
Klinkt je dit bekend in de oren? Of misschien een iets mildere variant hiervan? Grote kans dat je teveel van jezelf vraagt, of dat anderen teveel van jou vragen en jij dit toelaat. Dat hou je niet vol. Ik weet uit ervaring dat er een moment komt waarop je alle ballen moet laten vallen en je over moet geven aan wat je werkelijk voelt. Maar dat is niet makkelijk want je bent juist zo’n sterk mens. Ja..en die kracht heeft er voor gezorgd dat je het aankunt om zo ver te gaan, om constant over je grenzen te (laten) gaan en elke dag weer door te worstelen. Er is echter een limiet, ook aan jouw krachten.
Energie is iets wat we meestal niet kunnen zien (je kunt bijvoorbeeld wel de warmte zien als deze trilt boven het wegdek) maar het is er wel degelijk. Jij hebt een vat met energie waar je uit kunt putten, maar wat ook weer aangevuld moet worden.
Als je alleen maar uitgeeft raakt het op. Simpel toch? Nu hebben de meesten van ons nog wel een reservevat, voor als het echt even een keer nodig is. Daarna heb je dan ook meer tijd nodig om zowel het reservevat als het basisvat weer te vullen. Maar wat nou als je continue je reservevat aanspreekt? Als je basisvat eigenlijk al een tijdje leeg is en je elke keer je reserves opmaakt?
Als je geen tijd neemt of activiteiten onderneemt om je basisvat aan te vullen ga je op je reserve energie leven. En dat ga je merken. Je leeft in het rood. Als je je reservevat hebt aangevuld sta je pas weer op nul. Niet in de plus. Hou dat een tijdje vol en na verloop van tijd zijn ook de reserves op. Het resultaat is een burn-out. En vergis je niet: dat is echt wat anders dan ‘een beetje moe’. Het duurt jaren om jezelf naar een burn-out toe te werken en het kan ook weer jaren kosten om daarvan te herstellen. Dat reservevat is niet zo snel hersteld. Bovendien zijn er vaak een heleboel ‘lekken’ in je dagelijks leven waar energie door wegsijpelt waardoor je maar heel langzaam beter wordt.
Een yogapractice kan je helpen om van zo’n burn-out te herstellen, maar het kan vooral ook helpen om dit te voorkomen. Je leert je lichaam en je geest en ook je energiestromen goed kennen. Je gaat inzien wanneer je over je grenzen heen gaat, niet alleen op de mat maar ook daarbuiten. Je voelt waar jouw ‘lekken’ zitten en hoe je hier beter mee om kunt gaan. Door je ademhaling bewust te ervaren en te sturen leer je voelen hoe je beter met je energie om kunt gaan. Kortom, de moeite van het proberen waard! Ik kan je begeleiden in dit proces en je helpen met eventuele klachten. Je bent het waard om tijd aan jezelf te besteden!
